To Lonely
Planet στην τελευταία λίστα του με τις καλύτερες πόλεις του κόσμου για το 2017
έχει βάλει και μία πόλη που βρίσκεται
στη Fyrom. Είναι η Οχρίδα ή Αχρίδα που η
αρχαία ονομασία της ήταν Λυχνιτίδα.
Δεν θα πω πολλά ( δεν χρειάζεται άλλωστε ) για το μοναστήρι ,ένα πανέμορφο απίστευτο τρομερά καλοσυντηρημένο μοναστήρι, που μέσα έχει και λειτουργεί ξενοδοχείο ,καφετερίες, εστιατόρια και απ ότι μας είπαν η Μονή έχει παραχωρήσει την εκμετάλλευση των καταστημάτων και του ξενοδοχείου σε εταιρεία λαμβάνοντας ενοίκιο ,η εταιρεία έχει αναλάβει τη συντήρηση του χώρου, (για πες κάτι τέτοιο στου δικούς μας θα σε αφορίσουν προτιμούν να παρακαλάνε το κράτος για χρήματα και να βλέπουν τις Μονές να πέφτουν ) , οι άνθρωποι προσέχουν και την παραμικρή λεπτομέρεια ίσως είναι
το καλύτερο μέρος που μπορείς να δεις μετά την Οχρίδα ,το συστήνω ανεπιφύλακτα
έστω και σαν αποκλειστική εκδρομή από Ελλάδα.






Στρούγκα

Εκεί που
πίναμε ήσυχα ήσυχα το καφεδάκι μας ξαφνικά Ο Άρης πετάει ‘’είσαι να πάμε
Οχρίδα;’’ , ΄΄φύγαμε του λέω’’ (δεν είμαι δύσκολος σε τέτοιες προτάσεις) , έτσι
Παρασκευή πρωί 13 Απρ.2018 και ώρα 07:01 ξεκινήσαμε και μετά από 700 περίπου χιλιόμετρα,
(δοκιμάσαμε και το νέο κομμάτι του δρόμου στον Ε3 που δεν σε περνάει πλέον μέσα από το Δομοκό), στις 17:00 είμαστε στο κέντρο της πόλης μπερδευτήκαμε λίγο γιατί
γινόντουσαν έργα οδοποιίας και είχαν
κλείσει μερικούς δρόμους ,αλλά για καλή μας τύχη ένας παρκαδόρος μας βοήθησε
τηλεφωνώντας από το κινητό τον Παβλόφ
(ξενοδόχο μας ) να έρθει α μας μαζέψει . Πρώτη εντύπωση για τους ανθρώπους
άριστη. Αφού κάναμε το μπάνιο μας και ξεκουραστήκαμε λίγο ξεκινήσαμε για να
εξερευνήσουμε και να δούμε την περιοχή .
Κάναμε μία βόλτα στην πόλη και καταλήξαμε στο λιμάνι να πίνουμε καφέ και να χαζεύω τον κόσμο που πήγαινε πάνω-κάτω, είχε ήδη νυχτώσει και η κίνηση στο πεζόδρομο του εμπορικού κέντρου και της πλατείας που καταλήγει στο λιμάνι είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή , για ένα καφέ και μία μπύρα πληρώσαμε 220 δηνάρια .
Κάναμε μία βόλτα στην πόλη και καταλήξαμε στο λιμάνι να πίνουμε καφέ και να χαζεύω τον κόσμο που πήγαινε πάνω-κάτω, είχε ήδη νυχτώσει και η κίνηση στο πεζόδρομο του εμπορικού κέντρου και της πλατείας που καταλήγει στο λιμάνι είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή , για ένα καφέ και μία μπύρα πληρώσαμε 220 δηνάρια .
Το Σάββατο
ξύπνησα κατά τις 7:30 και πήγα μία βόλτα στην πόλη να πιω έναν καφέ σε ένα
φούρνο που τον είχα δει από την προηγούμενη καθώς επέστρεφα στο δωμάτιο, μιάς και τα καταστήματα και οι καφετέριες ανοίγουν αυστηρά στις 09:00 . Ήπια
ένα καπουτσίνο και έφαγα μία τυρόπιτα αρκετά μεγάλη και πλήρωσα 110 δηνάρια
κατά τις 9:30 ξεκινήσαμε για το μοναστήρι του Οσίου Ναούμ , εκεί πληρώσαμε για πάρκινγκ και είσοδο 50 δηνάρια
Μοναστήρι του Οσίου Ναούμ (Манастир Свети Наум)
Αφού αγοράσαμε με τα απαραίτητα αναμνηστικά από το μοναστήρι
του Οσίου Ναούμ ξεκινήσαμε για να πάμε στο Πόγραδετς το οποίο από ότι
είχαμε δει στο χάρτη ήταν περίπου στα 6 με 7 χιλιόμετρα
, φτάσαμε στο τελωνείο έγινε ο απαραίτητος έλεγχος των δικαιολογητικών μας
ταυτότητες ,πράσινη κάρτα και την πρωτότυπη άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου.
Ο αστυνομικός κοίταξε αργά καμιά δεκαριά
φορές στις ταυτότητες μας, από ότι κατάλαβα προσπαθούσε να μας
καθυστερήσει και να μας σπάσει τα νεύρα ,κάποια στιγμή γυρίζει σε μένα και μου
in Macedonia you live? τι θα του πεις τώρα πήγα να του πω στη Δράμα στους 5
δρόμους αλλά τσαμπουκά τώρα στη χώρα του δεν παίρνει όποτε γυρνάω και του λέω
Οχρίδα και του δείχνω την κάρτα που μας είχε δώσει ο Παβλόφ με τη διεύθυνση του ξενοδοχείο αφού Κοίταξε την κάρτα έδωσε τα δικαιολογητικά χαιρέτησε και
ξεκινήσαμε για Αλβανία - Πόγραδετς.
Tέσσερα χιλιόμετρα μέχρι το Πόγραδετς ,κάναμε περίπου 30 με 35 λεπτά οι δρόμοι από το
τελωνείο μέχρι τη πόλη ήταν όχι απλώς
καρόδρομοι αλλά καρόδρομοι με τεράστιες λακκούβες και κάθε 50 μέτρα πολυβολεία κατάλοιπα μια άλλης εποχής , οι Αλβανοί οδηγούν τελείως
άναρχα πήγαιναν απλά όπου γούσταραν όπως
γούσταραν ,τα φλας ήταν περιττό αξεσουάρ στα Porsche Cayenne και Mercedes η πόλη μέσα δεν λέει και πολλά θυμίζει έντονα ανατολικό
μπλοκ με ψηλές εργατικές πολυκατοικίες και ένα πανέμορφο καινούριο
νοσοκομείο , κατεβήκαμε προς την παραλία να πιούμε καφέ εκεί νομίζεις
ότι είσαι σε άλλη χώρα πλακόστρωτοι δρόμοι, η παραλία γεμάτη με τεράστια δέντρα σε ευθεία που φτάνουν όσο φτάνει το μάτι ο
κόσμος πήγαινε πάνω-κάτω υπήρχε ζωή στις καφετέριες και στα εστιατόρια που ήταν πάρα πολλά κατά μήκος της παραλιακής οδού,οι μεγαλύτεροι έπαιζαν σκάκι και ντάμα στα υπαίθρια τραπεζάκια,τα πιτσιρίκια έτρεχαν και έπαιζαν στην άμμο,πεντακάθαρη όλη η γύρω
περιοχή ,γενικά αξίζει να περάσεις μία βόλτα να δεις την παραλία . Στο Πόγραδετς ήπιαμε τον καλύτερο και πιο γευστικό καφέ που είχαμε πιει όλες αυτές τις ημέρες.
Δεν κάτσαμε για φαγητό έπρεπε να επιστρέψουμε προς την Οχρίδα γιατί μας περιόριζε η ώρα για να περάσουμε να δούμε το μουσείο του νερού το οποίο κλείνει στις 16:30 . Στο τελωνείο τώρα ήταν όλα πολύ απλά ένα γεια ανοίξτε το πορτ μπαγκάζ , ευχαριστούμε και καλό δρόμο .
Δεν κάτσαμε για φαγητό έπρεπε να επιστρέψουμε προς την Οχρίδα γιατί μας περιόριζε η ώρα για να περάσουμε να δούμε το μουσείο του νερού το οποίο κλείνει στις 16:30 . Στο τελωνείο τώρα ήταν όλα πολύ απλά ένα γεια ανοίξτε το πορτ μπαγκάζ , ευχαριστούμε και καλό δρόμο .
Πόγραδετς
Σε ένα όμορφο σημείο της λίμνης έχει κατασκευαστεί μια
λιμναία πόλη στηριγμένη σε πασσάλους που αναπαριστά τα σπίτια της λίμνης και
τις εργασίες που εκτελούσαν οι προϊστορικοί κάτοικοι ,o νεολιθικός αυτός καταυλισμός (
αυθεντικό αντίγραφο του οικισμού που ανακαλύφθηκε 4 μέτρα κάτω από τα νερά της
λίμνης) , λειτουργεί από τις 09:00 μέχρι
16:30 . Αξίζει να το επισκεφτείτε όχι τόσο πολύ για το μουσείο αλλά κυρίως για
το χωριό που έχουν φτιάξει μέσα στην λίμνη. Πολύ καλή προσπάθεια. Τιμή
εισιτηρίου 100 δηνάρια.
Στρούγκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου